Барои мардон, пӯшидани куфӣ дуввумин хусусияти шинохташавандаи мусалмонон аст ва аввалинаш албатта риш аст. Азбаски куфӣ либоси муайянкунандаи либоси мусалмонист, барои марди мусалмон дорои куфиҳои зиёд муфид аст, то ҳар рӯз либоси нав ба бар кунад. Дар American American Muslim, мо даҳҳо услуб дорем, ки аз онҳо интихоб кунед, аз ҷумла кулоҳҳои гуногуни трикотажӣ ва гулдӯзии куфӣ. Бисёре аз амрикоиҳои мусалмон онҳоро барои пайравӣ ба ҳазрати Муҳаммад (с) мепӯшанд ва дигарон куфӣ мепӯшанд, то дар ҷомеа барҷаста шаванд ва ҳамчун мусалмон эътироф шаванд. Новобаста аз он ки сабаби шумо чист, мо сабкҳое дорем, ки барои ҳама ҳолатҳо мувофиқанд.
Куфӣ чист?
Куфӣ рӯймоли анъанавӣ ва мазҳабӣ барои мардони мусалмон аст. Паёмбари маҳбуби мо Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) одат кардаанд, ки дар вақти муқаррарӣ ва ҳангоми ибодат сарашро пӯшанд. Дар ҳадисҳои зиёде аз ровиёни мухталиф ҷидду ҷаҳди Муҳаммад (с) дар пӯшидани сар, ба хусус ҳангоми намоз, баён шудааст. Бештари вақт дар танаш пӯшиши куфӣ ва рӯсарӣ дорад ва мегӯянд, ки ҳамроҳонаш боре ҳам ӯро надидаанд, ки сарашро пӯшида бошад.
Аллоҳ таоло Қуръони каримда бизга шундай марҳамат қилади: “Албатта, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам сизларга гўзал мисол келтирдилар. Ҳар кас, ки ба Худо ва охират умед дорад, [ки] ҳамеша Аллоҳро ёд мекунад». (33:21) Бисёре аз уламои бузург, ҳама онҳо ин оятро далели тақлид аз рафтори Паёмбари Худо Муҳаммад (с) ва амалӣ кардани таълимоти ӯ медонанд. Бо тақлид ба рафтори паёмбар метавон умед дошт, ки ба шеваи зиндагии ӯ наздик шавем ва тарзи зиндагии худро пок созем. Амали тақлид кори ишқ аст ва онон, ки паёмбарро дӯст медоранд, аз ҷониби Худо баракат хоҳад ёфт. Дар мавриди он ки пӯшидани сар ҳадис аст ё танҳо фарҳанг аст, уламо андешаҳои мухталиф доранд. Бархе аз уламо суннати пайғамбари маҳбуби моро ба суннати ибодо (амали дорои аҳамияти динӣ) ва суннат-ул-ада (амали фарҳангӣ) гурӯҳбандӣ кардаанд. Уламо мегӯянд, ки агар аз ин равиш пайравӣ кунем, савоб мегирем, хоҳ суннати ибодат бошад, хоҳ суннати аъдо.
Куфихои гуногун чанданд?
Куфиҳо аз рӯи фарҳанг ва тамоюлҳои мӯд фарқ мекунанд. Аслан, ҳама гуна капотро, ки ба сараш наздик ҷойгир аст ва канорае надорад, ки барои бастани офтоб дароз карда шавад, метавонад куфӣ номида шавад. Баъзе фарҳангҳо онро топӣ ё копӣ ва дигарон онро тақия ё тупӣ меноманд. Новобаста аз он, ки шумо онро чӣ гуна меномед, шакли умумӣ як аст, гарчанде ки кулоҳи болоӣ бештар ороишҳо ва корҳои гулдӯзии муфассал дорад.
Беҳтарин ранги куфӣ кадом аст?
Ҳарчанд бисёриҳо сарпӯши косахонаи сиёҳи куфиро интихоб мекунанд, баъзеҳо куфиҳои сафедро интихоб мекунанд. Мегӯянд, ки паёмбар Муҳаммад (с) сафедро аз ҳар чизи дигар афзалтар медонад. Ба ранг маҳдудият нест, то он даме, ки он мувофиқ аст. Шумо Caps Kufi дар ҳама рангҳои имконпазир хоҳед дид.
Чаро мусалмонон куфӣ мепӯшанд?
Мусулмонон умдатан барои он либоси куфӣ мепӯшанд, ки онҳо охирин ва охирин расули Худо - Паёмбари Худо Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи) ва аъмоли ӯ ҳастанд. Дар аксари кишварҳои осиёӣ, аз қабили Ҳинд, Покистон, Бангладеш, Афғонистон, Индонезия ва Малайзия сарпӯшӣ нишонаи тақво ва эътиқоди динӣ маҳсуб мешавад. Шакл, ранг ва услуби сарпӯши мусулмонӣ дар кишвар ба кишвар фарқ мекунад. Барои занг задан ба як куфӣ номҳои гуногунро истифода баред. Дар Индонезия онро Peci меноманд. Дар Ҳиндустон ва Покистон, ки урду забони асосии мусулмонист, онро Топи меноманд.
Умедворем, ки шумо аз интихоби амрикоиҳои мусалмон баҳра мебаред. Агар услубе, ки шумо ҷустуҷӯ доред, ба мо хабар диҳед.
Вақти фиристодан: июн-03-2019